Yeşil ve mavinin büyük aşkının çocukları olarak doğup büyüdük biz Karadeniz de. Heybetli duruşu ve güçlü kolları ile hep kol kanat gerdi Yeşil Maviye ve bize..

Mavi hep kendini güvende hissetti. Yeşilin güçlü kollarında. Nazlı nazlı dalgalandı Yeşilin karşısında. Bazen kızdı,köpürdü en hırçın hali ile bağırdı ama Öfkesi bile sevgisinin büyüklüğünden idi. Hep sevdi,çok sevdi Yeşili ve çocuklarını. En güzel şarkıları onlar için söyledi hep eserek.

En güzel balıkları onlar için besledi büyüttü. Ekmek oldu,ekmeğe katık oldu. Her anne gibi oda hep cömert oldu. Yeşil ona hayat verdi,o yeşile can oldu, can yoldaşı oldu .. Taki besleyip büyüttükleri çocukların ihanetine kadar. İhanetin adını '' Gelişme, Kalkınma '' koydular! 

Önce derelerini kuruttular Yeşilin, sonra ormanlarını talan ettiler! Tek tek söktüler ciğerlerini.. 

Maviyi kirlettiler fabrika, kanalizasyon artıkları ile. Öldürdüler besleyip büyüttüğü balıklarını. Nazlı nazlı dalgalarının önüne yolları koydular... Yeşil ve Mavinin büyük aşkının önüne paraları döktüler, Vazgeçin birbirinizden diye..

Ama onlar aşkları ve çocukları için her engelin üstesinden gelmeye ant içtiler..